خاستگاه منحنی سفر
مفهوم منحنی سفر در دنیای IEC سرچشمه گرفته است و برای طبقه بندی ریزشکن ها (B، C، D، K و Z) از استانداردهای IEC استفاده می شود.این استاندارد محدودیتهای پایینتر و بالایی را برای سفرها تعریف میکند، اما تولیدکنندگان انعطافپذیری برای تعیین مشخصات دقیق در این آستانهها دارند که باعث از بین رفتن محصولاتشان میشود.نمودارهای سفر، نواحی تحمل را نشان می دهد که سازنده می تواند نقاط اتصال قطع کننده مدار خود را تعیین کند.
ویژگی ها و کاربردهای هر منحنی، از حساس ترین تا کم حساس ترین، عبارتند از:
Z: حرکت با جریان نامی 2 تا 3 برابر، مناسب برای کاربردهای بسیار حساس مانند تجهیزات نیمه هادی
B: حرکت با جریان نامی 3 تا 5 برابر
C: حرکت با جریان نامی 5 تا 10 برابر، مناسب برای جریان هجومی متوسط
K: حرکت با جریان نامی 10 تا 14 برابر، مناسب برای بارهای با جریان هجومی بالا، عمدتاً برای موتورها و ترانسفورماتورها استفاده می شود.
D: حرکت در 10 تا 20 برابر جریان نامی، مناسب برای جریان راه اندازی بالا
با مرور نمودار «مقایسه همه منحنیهای سفر IEC»، میتوانید ببینید که جریانهای بالاتر باعث سفرهای سریعتر میشوند.
توانایی مقاومت در برابر جریان ضربه ای یک نکته مهم در انتخاب منحنی های سفر است.برخی از بارها، به ویژه موتورها و ترانسفورماتورها، با بسته شدن کنتاکت ها، تغییرات گذرا در جریان را تجربه می کنند که به عنوان جریان ضربه ای شناخته می شود.دستگاه های حفاظتی سریع تر، مانند منحنی های b-trip، این هجوم را به عنوان یک خرابی تشخیص می دهند و مدار را روشن می کنند.برای این نوع بارها، منحنیهای تریپ با نقاط حرکت مغناطیسی بالا (D یا K) میتوانند از هجوم آنی جریان عبور کنند و مدار را از قطع نادرست محافظت کنند.